Harley, leður og Jabbar á trýninu

Pétur Gunnarsson, fyrrum vinnufélagi minn á Morgunblaðinu, er að rifja upp rimmu Gunnars Örlgygssonar og Magnúsar Hafsteinssonar á blogginu sínu.

Hef aldrei verið í návist Gunnars og Magnúsar þegar þeir hafa talað saman.

Magnús, mótórhjólið og fjölskyldan mín fórum í sömu ferð með gömlu Norrænu sumarið 2000 yfir hafið frá Bergen. Það var ekki planað.

Ógleymanleg ferð. Fer aldrei aftur sjóleiðina. 

Fellibylur eða rest af slíku fyrirbæri skall á helv. dallinum rétt eftir að lagt var í hann.

Var að reyna að horfa á Norge gegn Spánverjum í beinni frá EM.

Gafst upp í hálfleik, þar sem ég gat ekki haldið lengur í súluna sem ég notaði til þess að halda mér og stólnum á sínum stað. Aumingjaskapur af minni hálfu. En gamla Norræna var 48 tímum of sein til Seyðisfjarðar. 

Magnús var spakur í matsalnum í leðurgallanum, gúffaði í sig rækjusamloku og færeyskum bjór að mig minnir. Sjóari þar á ferð.

Hef ekki séð hann hjóla eftir það.

Gunnar var mikil skytta í körfunni hjá Njarðvík. Fékk sjaldan að eiga við hann í vörninnni. Gunnar sá að mig minnir illa og lék með svona "Jabbar" græju á trýninu í mörgum leikjum.

Stundum gleymdi hann gleraugunum og var ekki einu sinni með linsur í leikjum.

Þeir sem best þekkja til segja að Gunnar hafi aldrei leikið betur en þegar hann var linsulaus á parketinu í "Ljónagryfjunni" í Njarðvík.

Ég held að Ívar Páll Jónsson ,fyrrum Moggamaður, gæti komið með skemmtilega nálgun á raunveruleikaþætti þar sem að Gunnar og Magnús kæmu við sögu.

Sakna þess að enginn hefur lagt fram svar við spurningunni. Afhverju er keppt í kvennaflokki í skák?  
 

Talandi salerni minna menn á að aka ekki ölvaðir