Svart á hvítu

Kemur á óvart eða þannig... í "denn" í hinum ýmsu sumarvinnum kynntist ég Járnblendinu með ýmsum hætti.

Málaði meira að segja stálbitanana sem eru fyrir ofan reykháfana á verkssmiðjunni. Það var slökkt á ofnunum á meðan við vorum að vinna en það var verið að hreinsa ofnana.

Félagar mínir hjá "Málningarþjénustunni" voru ekkert að láta vita af því að það væri best að forða sér þegar einhver flauta fór í gang þarna á verkssmiðjusvæðinu...ýlfrið í lúðrinum var skerandi og skömmu síðar sat maður sótsvartur í 45 metra hæð á örmjóum stálbita..

Þessi hljóðmerki gáfu víst til kynna að það væri von á "bombu" frá þeim sem voru að hreinsa ofninn. Ég lærði af reynslunni.

Járnblendið hefur mátt glíma við "mannleg" mistök í gegnum tíðina og sumarið 1998 var ég við vinnu uppi á þaki verkssmiðjunnar nánast allt sumarið þar sem við vorum að skipta um þakplötur.

Á þeim tíma sá maður það "svart" á hvítu hve mannlegir brestir eru algengir. Úff..

Að lokum vil ég koma því á framfæri að þrátt fyrir að vatnsból Akurnesinga sé í næsta nágrenni við tvær risaverkssmiðjur á Grundartangasvæðinu þá hef ég ekki orðið var við að heilsu minni hafi hrakað af vatnssdrykkjunni. Sjá myndina hér til hliðar.

Æ ég gleymdi að Viking er bruggaður á Akureyri... hef ekki smakkað vatn á Akranesi frá 1. mars árið 1989...

Reykur frá járnblendiverksmiðjunni Grundartanga